Ik kijk om mij heen
Niemand die mij ziet
Geen man die het doorheeft
Mijn fragiele vingers
Die het lot bepalen
Ik zucht en ik draag mijn last
Met beide ogen gesloten
kijk ik de spiegel in
Deze waarheid die ik gevormd heb, gemaakt naar mijn wil
Ik kan het niet aanzien
Ik druk mezelf in een hoekje
Waar ik mij de koningin van maak
Dit is mijn domein
En een ander zal
niet van mijn schat leven
Ik koester mijn slaaf
De reden van mijn wankelen
Ik verberg haar,
maar laat tevens de buitenwereld
Genieten van haar
Haar schoonheid controll ik
Bewerk het en kleed het tot mijn schepping
Ik kies zonder het te beseffen
Mijn ogen zien enkel de leugen.
Laat wat van je horen