Nachten lang

Nachten lang lig ik te dromen,
Wat heb ik ze ooit aangedaan.
waarom konden ze niet van mij afblijven,
al die vraagtekens,
ik kan ze niet meer aan.

Nachten lang lig ik te huilen,
Ik wil er over praten,
maar ik durf het niet.
Elke dag achter een masker verscholen,
Is er dan echt niemand die het ziet?

Nachten lang lig ik te denken,
over wat ik ze morgen weer moet vertellen.
Zeggen hoe geweldig alles is,
Ze weten niet hoe erg ze
mij daar mee kwellen.

Nachten lang lig ik te hopen,
Op iemand die ooit
naar mij toe zou komen.
Die zegt; vertel nou
eens eerlijk wat er is.
maar dat zal mij wel nooit overkomen.

Nachten lang lig ik te staren,
of dit allemaal wel zo door kan gaan.
word gek van al mijn gedachten,
nog steeds niemand die mij ziet staan.

Na al die nachten moet ik weer naar school,
de hele dag als als een vage waas voorbij zien komen.
Wachten op die ene persoon,
die wil praten over wat mij is overkomen.

Nachten lang….,
ik trek dit niet meer,
ik kan de waarheid niet meer aan,
Dit doet alleen maar zeer.