Wat als ik nu de deur uit ga
Mijn sleutel achterlaat
En nooit meer om zou kijken
Dan zou ik nooit het ga je goed hoeven zeggen
Of luisteren naar hoe knap ik was
Ik zou dan nooit een oordeel krijgen
Ik zou dan ook geen oordeel geven
Ik zou dan enkel maar de stilte voelen
Die draaglijk om mijn schouders ligt
Ik zou dan enkel nog gedachten horen
Die zich vastbijten in mijn achterhoofd
Ik zou dan hopen op een diepe zucht
Die mij nog inhaalt op mijn weg naar buiten
En als de deur zich
in haar hengels sluit
En uitkijkt op een nieuwe begin
Dan kijk ik door het sleutelgat
Om toch nog heel even te zien
En toch nooit meer te vergeten.
Laat wat van je horen