Opgekropte woede
Ingesloten pijn
Die binnen mij tussen muren
Altijd stil moest zijn
Ik moest altijd blij zijn
Voelde me nooit rot
Maar vanbinnen ging ik toch
Langzaam kapot
Als is bij jullie ben
Ben ik weer blij
Dan zit alle woede en pijn
Binnenin mij
Maar zodra ik dan alleen ben
Voel ik me weer kut
Zie ik het leven niet meer zitten
Zit ik diep in de put
Jullie kunnen het niet zien
Jullie kunnen het niet merken
Maar zolang het niet naar buiten kan
Zal het zich blijven versterken
Laat wat van je horen