Het is klote het is verdomde ruk,
maar de loop des leven
maakt alles stuk.
Je wordt geboren en daar
lig je hoppa KWAK!,
zonder willen of weten
en zonder levens les op zak.
Vanaf 0 tot 100 zal je
alles uit moeten zoeken,
Over hoe jou leven lopen
zal vind je niet in boeken.
De gene die jou ter wereld hebben gezet weten het ook al niet,
ze hebben die hel zelf ook door gemaakt dus dat je er bent is eigenlijk hypocriet.
Of moet ik zeggen het is egoisme voor een natuurlijk schoon wonder,
ja jij, jij bent mooi, maar het leven geeft je echt alleen gedonder.
Voor alles wat jij wilt
behalen doen of zijn,
moet je langs een weg vol pieken en dalen en net zoveel pijn.
Voor geluk en weelde zal
je altijd moeten vechten,
zo leer je dat wat komt weer kan gaan en jij je nooit teveel moet hechten.
Niks is wat het lijkt
en het zal altijd veranderen,
leg de waarde ten eerste bij je zelf en begin dan es met anderen.
Wat je in je leven hebt gezien en gevoeld maakt wie jij nu zelf bent,
je ziet en voelt steeds meer waardoor je opeens jezelf niet meer kent.
Want jij kijkt zo graag naar anderen maar het is jezelf waar
je naar moet kijken
of vind je het zo leuk om te
zien hoe die “andere” met
hun eer lopen te strijken
Omdat ze zichzelf zo goed kennen
en ze zijn oo zo doortast,
ondertussen ben jij geen steek verder en ben je met hun geluk belast.
Een balast die jij nooit
zou hebben hoeven dragen,
want jij kon daar ook zijn met die eer jij hebt net zoveel kans van slagen!
Laat wat van je horen