Op zoek naar de waarheid

Op zoek naar de waarheid
duurt een mensenleven.
Als je er over begint na te
denken blijf je overal kleven.
Als ik mensen mijn betoog doe, beginnen de meeste te beven,
andere te zweven.
Maar niemand kijkt naar mijn waarheid,
die ik geleerd heb in m’n jonge leven.

Het geloof is het mooiste wat er is, tenminste als je er in kunt geloven.
Je neer kunnen leggen
naast het gevoel van (boven).

Je bent er zo van overtuigd
dat er iets is wat altijd
naar je luistert,
een kracht zo groot die licht
geeft in plaats van verduistert.

Je zit ergens mee
en je weet dat Hij je pijn wegneemt,
deze pijn zit tussen je oren
en inderdaad, je bid,
en de narigheid gaat verloren.

Je gaat er blindelings vanuit
dat als je sterft je op een
plek komt waar het zo mooi,
zo bevredigend en zo fijn is.
Je gelooft er zo heilig in
dat dat inderdaad de laatste golven door je hersenen zijn
en dan slaap je in…

Zeker weten is in dit geval
niet ter sprake,
daarom heet het geloven,
laat dat gevoel door jezelf bewaken.

Toch mooi wat je zelf
kunt creeren als mens,
je laatste wens tot
een grotere macht,
en jij bent degene die het paradijs voor jezelf volbracht.