Kijk eens in m’n ogen.
Wat je ziet is verdriet.
Mijn lach is gelogen zo vrolijk ben ik niet.
K’zal wel vrolijk lijken.
Maar van binnen ga ik kapot.
Ik probeer mijn stilte’s te ontwijken.
Als ik na ga denken voel ik me verrot.
Er zijn een aantal mensen in mijn leven, waardoor ik me even beter voel.
Zij die me afleiding geven, zij weten dat ik hun bedoel.
Ooit zal de dag komen,
dat ik mijn tranen inruil en weer geniet.
Dat mijn leven is zoals mijn dromen.
want geloof me ik ben niet wat je nu ziet.
Laat wat van je horen