Het was een meisje

Het was een meisje,
een meisje met verdriet.
Ze keek in de spiegel,
meer deed ze niet.
Ze zag hoe haar tranen liepen,
als maar door.
,,We vallen zo op de grond!”
schreeuwden ze in koor.
Het meisje keek met grote ogen,
hoe het daglicht verscheen.
Vandaag zou ze huilen,
tot de zon weer verdween.