Gevoel waar ik onder lijd

Ik heb een gevoel.
Een gevoel met angst en bangheid.
Een gevoel waar ik onder lijd.
Dit gevoel mag er niet wezen.
Het is een gevoel dat niemand kent.
Een gevoel dat niemand ooit zal begrijpen.
Het is een gevoel dat verteld wie je bent.
Het valt niet te vertellen.
Het is zoveel, het is niet op 2 handen te tellen.
De gevoelens gaan door me heen.
Het gaat door merg en been!
Ik wil dit gevoel kwijt!
Het moet weg!
Het mag er niet meer zijn!
Dat gevoel met angst, bangheid en pijn!
Maar waarom blijf ik er aan denken?
Is er niet iemand die mij een blij gevoel kan schenken?
Door dit gevoel is het donker in mij.
Het maakt me verdrietig en absoluut niet blij.
Het is als ontkruid, ontkruid dat niet vergaat.
Samen met iedereen die mij verlaat.

Waarom heb ik zo moeten leven?
Gelukkig is dit gevoel niet gebleven.
Wat ik net heb geschreven, dacht ik 2 jaar geleden.
Het is en blijft nu mijn verleden.
Toen keek ik altijd naar de grond, en heb er onder geleden.
Die tijd was verrot!
Het maakte mijn leven kapot!
Nu heb ik deze gevoelens niet meer.
En ik maak deze fout nooit weer.
Nu zit er een blij zonnetje in mij!
Met een blije pipo erbij!

Alleen in mij zit nog wat ontkruid.
Maar dan roep ik luid:
Ontkruid vergaat niet!
Dus ik ook niet!

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend (Nog geen stemmen)

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten