Een blik van woede werd
me toegeworpen
een gevoel van schuld werd me op
de schoot gelegd.
Noorder wind dreef onze zielen
uit mekaar
Onze handen zullen nooit meer
naar mekaar rijken.
Een korrel zand verbergt
ons verleden,
Het gaf toen een golf van verdriet
het gaf een scheur in mijn leven
Maar vergeten doe ik je niet
want je blijft voor altijd in.
Laat wat van je horen