Drie en een halve maand geleden heb je haar voor het laatst aan gekeken.
Je telt geen uren geen dagen
en ook geen weken.
Ander half jaar had ze een eigen thuis met vader en moeder.
Hoe moet ik haar ooit uitleggen
je vader heeft geen tijd voor
je het is een loeder.
Ik zou niet weten hoe,
als ik in haar ogen kijk
zie ik mijn poppetje,
mijn alles mijn leven.
Ik zal wel nooit kunnen begrijpen hoe jij niets om haar hebt kunnen geven.
Elke dag denk ik:
wat heeft ze in godsnaam fout gedaan.
Het enigste wat ze
van je heeft dat is je naam.
Op de video herkent ze je niet.
En in haar foto albums wijst ze alleen naar ons en zwarte piet.
Waarom, dat vraag ik me echt af.
Het is zo’n schatje dus waarom,
ben je zo laf?
Het is je dochter vecht voor haar.
Ow soms droom ik ervan dat je wat voor haar doet en dan word ik wakker en denk ik was dit alles maar waar.
Laat wat van je horen