Jij volgt me daar van boven

Tranen van verdriet
stormen uit mijn ogen.
Het is nog steets niet te geloven.
Je lachde keer op keer
en maakte me blij,
telkens weer..
Maar nu ben je er niet meer.
O, mijn god wat doet
afscheid nemen toch zeer.

Allen herinneringen blijven achter.
Om mij met gevoeligheid
te overmachtigen..
Maar dat laatste doet
er niet meer toe.
Want jij volgt me daar van boven in iedere hoek en in alles wat ik doe.
Dat geeft me weer hoop en moed
en maakt het ook goed.