In mijn memoriam

Weer schieten de herinneringen
massaal als losse vlodders
in mijn hoofd.
Ik klauw nog ongeoefend,
half verdoofd,
in het ondiepe
waar de zalmen springen.

Reeds vallen bij de eerste tintelingen
en masse de lome vlinders in het loof.
Ik raap ze op en prik ze -onverdoofd-
met een punaise bij de dode dingen.

Bestaat mijn moeder enkel en alleen
als springend vis en opgeprikt insect.
Ofschoon zij aan de hemelpoort verscheen.

Spreekt zij nog in een
ondoods dialect?
Als heugenis en relikwie van één,
die in mijn ziel de hare heeft gewekt.

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend Beoordeling: 5,19 Stemmen: 21

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten