Plots weg voor altijd

Ik kende je voor jaren
je woonde in mijn straat
ik werkte met je zoon al jaren
in een zaak
toen het ver kerst was en hij een telefoon kreeg
werd het plots stil
want hij begon te roepen
“nee nee dat kan niet zijn”
hij vertrok in een vlugt

wij wisten dat het niet
kon maar dat het zo was
zijn mama was opslag overleven
door een stom ongeluk

het gebeurt altijd bij
de beste
dacht ik
en dat is soms waar
de kerk was dan ook stampend vol
iedereen kende haar
en dat was op dat moment niet leuk

ik zal je altijd missen
je bent altijd aan mijn zij
ik zal altijd aan je denken
want jij deed mij geloven
in wat ik zou moeten doen

je zoon is ondertussen getrouwd
en best blij met zijn leven

dus dank je dat je er was
ook al was het een eewigheid
het leek maar even.