Het ledikant

Heilig zijn deze woorden.
Bloedend likken de letters de wonden.
Levenssappen verlaten de dichter.
Woorden voor dieren en de honden.
Kruimeltjes voor de stille lezer.
De drang naar waarheid wordt te groot.
Zachtjes kermend bloedt de schrijver dood.
Niets stelpt of stolt.
Zinnen huilen zachtjes om hem hem.
Alleen de muzen laten stervende dichters nooit alleen.
Zinnen huilen zachtjes om hem heen.
En branden in witte gewaden kaarsen voor de taal.
De rest blijft een middelleeuws verhaal.
Een duister gedacht.
Enkel de woordenloze profeet die nu nog wacht.
Samen met een onbekende predikant.