Ik heb een raar gevoel in mijn keel,
alsof ik nooit meer zou kunnen praten.
Ik heb een raar gevoel in mijn keel,
alsof mijn stem me eeuwig zou kunnen verlaten.
Hier sta ik achter een boom.
Half huilend, half niet.
Kijkend door de wazigheid van tranen,
de wazigheid van verdriet.
Laat wat van je horen