De wazigheid van verdriet

Ik heb een raar gevoel in mijn keel,
alsof ik nooit meer zou kunnen praten.
Ik heb een raar gevoel in mijn keel,
alsof mijn stem me eeuwig zou kunnen verlaten.

Hier sta ik achter een boom.
Half huilend, half niet.
Kijkend door de wazigheid van tranen,
de wazigheid van verdriet.

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend (Nog geen stemmen)

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten