Ik loop door een bos,
mijn gedachten bij jou.
De zon schijnt vel,
de lucht helder blauw.
Denk terug aan de tijd,
toen je bij me was.
Hoe wij hier samen lagen,
hier in het groene gras.
Maar die tijd zal nooit meer komen,
ik heb alles zelf verpest.
Ik kan je alleen nog maar zien,
in mijn dromen.
Ik accepteer het, ik vind het best.
Wou dat het anders was gelopen,
dan had ik het anders gedaan.
Dan was ik in je hart gekropen,
en had je nooit meer laten gaan.
Laat wat van je horen