Gisteren is het weer gebeurd
ik heb mezelf ontvoerd,
weer teveel getreurd
& mezelf opnieuw beroerd
soms denk ik dat ik ziek ben
tegen beter weten in
in de wereld die ik ken
& bijna alle mensen erin
teveel haat, teveel geweld,
teveel geween
zoveel pijn, nooit meer een nieuwe start
teveel mensen en dieren alleen
tranen branden in mijn hart
ik kan die gedachten niet wissen
misschien ben ik niet normaal
de wereld kan niet zomaar iemand missen
wij zijn samen 1 verhaal
ik slenter in dit diepe dal,
leef in constant gemis
maar waarom mis ik nu al
wat er vandaag nog is??
wat scheelt er toch met mij?
niemand ziet een probleem
ligt het nu echt aan mij..
of aan de wereld om me heen?
Laat wat van je horen