Nooit keek iemand om naar mij
Als ik langs liep draaide
je je hoofd snel weg
Ik ben een soort opstakel op de wereld
En er zal nooit iets veranderen,
wat ik ook zeg
Dus zou het niet veel gemakkelijker zijn, als ik nu weg ging
Voorgoed en nooit meer last van mij
De wereld merkt er toch niets van
Het gaat hun zo voorbij
Maar toch heb ik nog eén laatste wens,
voor als iemand voor de eerste en laatste keer naar me luistert
Een wens diep uit mijn ziel
Aan mezelf gekluisterd
Mijn laatste wens luid:
Doe gewoon net als je eerst ook deed
Dit pad heb ik zelf gekozen
Jullie hebben toch nooit nagedacht over wat het me aandeed.
Laat wat van je horen