Het is nacht en buiten is het stil…
Ik heb het koud en alles lijkt zo kil…
Door mijn raam zie ik de sterren aan de hemel staan…
Waarom heb jij ons dit aangedaan?
Nu weet ik pas wat er met een gebroken hart bedoeld wordt…
Nog nooit eerder heb ik zoveel pijn gevoeld…
Slapeloze uren, hoelang gaat dit nog duren…
Slapeloze nachten, wat ik echt niet had kunnen verwachten…
Als ik kijk naar de maan…
Is het net of ik jouw naam daarin geschreven zie staan…
Ik sluit mijn ogen en probeer het aan te raken…
Misschien dat dát mij nog vrolijk kan maken…
Maar ik stoot tegen het raam en weg is jouw naam…
Alles wat ik wil, is weer dicht bij jouw zijn…
Maar ik zal waarschijnlijk verder moeten met deze vreselijke pijn…
Buiten is het nog altijd even stil…
Ik zou je graag even willen bellen…
Maar ik ril…
Nog nooit eerder voelde ik mij zo alleen…
Hoe kom ik hier ooit nog overheen…
Laat wat van je horen