Onzeker staar ik naar de spiegel,
met een vreemde blik op mijn gezicht.
Mijn ogen dicht geknepen,
te fel is voor mij het licht.
Kijken daar die kille schim,
die daar zo eenzaam staat.
‘Geloof maar in jezelf’.
het is allemaal verraad.
Hoe kan ik nu geloven,
in een meisje zoals ik.
Geschrokken kijk in de spiegel, geschrokken van mijn schrik.
Eenmaal bijgekomen,
kan ik niet meer wachten.
Mijn nieuwe leven komt eraan,
op mijn eigen krachten.
Zelf maak ik uit
wat er met mij gebeurt.
Ik ontloop die mensen,
die mijn hart hebben verscheurd.
Laat wat van je horen