Ze kijkt door de verkeerde ogen
Heeft zich nog altijd niet bewogen
Nadat hij de waarheid
de ruimte in smeet
En eindigde dat het hem speet
Maar waarom zou het hem spijten
Er valt hem zoveel te verwijten
Zij had haar hart gegeven
voor het leven
Hij heeft het met een
knal het heelal uit gedreven
In de zevende hemel
op een roze wolk die zweeft
Nu eraf gevallen
en waar is hij die om haar geeft
Is er een weg terug
op een trein die verder rijdt
Wanneer hij zegt dat
alles hem zo spijt
Spreekt hij over het verleden,
met tranen in zijn ogen
Doet alsof hij de hele
tijd is bedrogen
In plaats van zij,
En met hou je nog van mij
Vraagt ze huilend
naar de bekende weg
Zonder de woorden,
geeft hij uitleg
Ze begrijpt hem voordat hij begint
Hij heeft haar nooit echt met zijn liefde bemind.
Laat wat van je horen