Vast tot het einde

Oevers, zonder grenzeloos vertrouwen,
waakzaam tot in de diepste ziel.
De zin van het aardse dat je overviel.
Gedachten waarop krachten kunnen bouwen.
Terugkeer uit de eeuwigheid.
Gelovend in nooit bestemde krachten,
jarenlang in stilte smachtten.
Wat soms tot droefenis heeft geleid.
Zwijgzaam tot in het diepste profiel.
Kilte als ruwe steen,
maar soms brak een zon er doorheen.
Kwetsbaar als merg zonder been.
Altijd tot alles en niets bereid.
Stuwend, als maar verder gaan.
Een trein die niet stil kon staan.
Ik blijf bij ook al ben je me kwijt