Regen valt in alle hevigheid,
met bakken uit de lucht
Regen verbloemt mijn tranen,
ik slaak een zucht
Als de zon schijnt,
moet ook ik proberen te stralen
Moet ik proberen het verdriet niet over mij heen te laten dalen
Want hoe leg ik uit dat ik jou nog steeds, elke dag, mis
Dat het leven zonder een vriendin als jij zo anders is
Al heb ik dagelijks vele vrienden om mij heen
Zo’n vriendin als jij was,
is er geen een
Jouw overlijden is alweer
bijna vier jaar geleden
Wat een tijd terug ten
opzichte van het verleden
Toch denk ik nog bijna elke dag langer of kort aan jou
Jouw overlijden ….
waarom moest dat nou?
Ooit, zo hoop ik, komt er een dag
Dat ik de reden van jouw overlijden snappen mag
Dan kan ik het verlies
van jou een plekje geven
En kan ik gerust en zonder jou… verder met mijn leven.
Laat wat van je horen