Zo vertrouwd en toch zo vreemd

Zo vertrouwd, en toch zo vreemd.
Ik kende jou uit mijn vorige leven
Zo vertrouwd, en toch zo vreemd
Wil ik voor jou mijn alles geven?

Het begon op een bijzondere nacht
Ik zag jou na al die jaren weer
Jij zei dat je al jaren op mij wacht
Maar al de herinneringen aan jou doen mij zeer

We zijn jaren geleden
onze eigen weg gegaan
Jij en ik, ieder apart en alleen
Vegen wij nu alles van de baan?
Of worden wij nu tegen onze vrienden gemeen?

Ik was onschuldig en jong
Jij wist alles al, jij was al ouder
Jij kende de liedjes die ik zong
Zonder jou voelde ik me kouder

Ineens was alles weg
Ineens was alles geen waarde meer
Mijn vrienden noemde het domme pech
Mijn hart werd zwaar, het deed zeer

Nu, jaren later,
heb ik mijn weg gevonden
Pijn, tranen en geluk,
Ze kwamen allemaal op mijn weg
Natuurlijk waren er ook oude wonden,
maar mijn hart ging niet meer stuk

Nee, lieve vriend,
ik blijf bij mijn man
Jij liet mij zitten
voor die andere vrouw
Voor mij is er nu niets
dat ik niet aankan
Dus, lieve vriend,
vertrek maar gauw.