Als ik vertrek, voorgoed,
zeg niet tot-ziens maar laat me gaan
onze wegen liepen niet parallel
ga je eigen weg en blijf niet staan.
Al leek het nog zo mooi
het is schluss, voorbij, en we moeten
verder allebei zonder wrok
zonder denken stil elkaar groeten.
Misschien wacht een ander ons
om toch nog wat geluk te schenken
maar vergeten zal ik die jaren nooit
nog vaak genoeg zal ik aan je denken.
Maar…, als ik vertrek, voorgoed,
zeg niet tot-ziens, maar laat me gaan
onze wegen lopen niet parallel
sla geen arm om me heen, geen traan.
Laat wat van je horen