Woordjes

Nog een gedicht over mijn autistische zoon, die niet wilde (kon) praten.

WOORDJES

Van ’t bad naar bed, zo wil je dat
Daar lig je dan, met haartjes nat
Weer schoon en fris te wezen
Verwachtingsvol kijk je me aan
Nu je gebedje eerst gedaan
En daarna gaan we zingen..

Symbolisch haast, vol Godsvertrouwen
Je smalle handen steeds gevouwen
Ook ’t repertoire is wel wat raar
Voor een grote knul van 13 jaar

Van schaapjes en slaap-kindje-slaap
Van slimme beren en een aap
Een paddestoel met grote stippen
Een boerderij met heel veel kippen..

Ik stop – jij vult de woordjes in
Zo krijgt ons spelletje een zin
Na 13 jaar staak je de strijd
Wil je de stilte kwijt.

Zou jouw Lief-Heertje héél misschien
Je handjes dan tòch zien?