Als een achtbaan

Het leven is als een achtbaan
Je kunt niet uitstappen
Of je bedenken,
maar bent verplicht verder te gaan

Hoge toppen en diepe dalen
De harde wind in je gezicht
Soms helemaal ondersteboven
Gillend, met je ogen dicht

Vaak naar binnen gekeerd of koel
Dan weer liefdevol en speels
Je verantwoordelijkheidsgevoel
houdt je veilig op de rails

Leven betekend keuzes maken
Niets is alleen wit of zwart
Er is altijd wel een middenweg
tussen je verstand en je hart

Bij het eindpunt aangekomen
Kijk je vaak nog even terug
Zijn je dromen uitgekomen?
Of ging alles veel te vlug…