Met de snelheid van licht
overdonderd
slaat hij in
een zwarte dag
Maar ik open deuren
van violengeuren
en achter een ieder
een zonnenlach
Dus beklim ik mijn berg verscholen
achter nevelige mist
en stort me in pieken en dalen
als een ware alpinist
Dan wordt ik wakker verwarmd
door het morgenrood
in staat van euforie
overspoeld door geluk en zaligheid
of toch weer
een utopie..
Laat wat van je horen