Heb je ooit die traan gezien,
van ieder die om je gaf?
Heb je ooit die snik gehoord?
Heb je ooit die hand gevoeld?
Die ene aanraking?
Heb je ooit die hoop gevoeld,
van ieder die er nog had?
Of was het alleen die ene schreeuw,
om te tonen dat je bestaat,
en ons na 14 dagen alweer verlaat?
Laat wat van je horen