Een witte roos bloeit maar even
zijn laatste blaadjes in de wind
zo verging ook je leven
stralend als een winterkind
een bloem die uit de sneeuw kwam
zachtjes de vorst overwon
zo ging je leven stilletjes z’n gang
voor het noch maar echt begon
een hart dat koude voelde
op een mooie winterdag
dat helemaal openbloeide
is nu nog een donderslag
je ging heen uit de koude dagen
naar een warm en dierbaar land
waar je de pijn niet hoeft te dragen
maar reikend een stille hand
de tranen die we huilen
zijn voor jou ,lieve meid
want nu ga je schuilen
in het land van eeuwigheid.
Laat wat van je horen