Maanden vliegen voorbij,
en die krijg ik nu niet terug
Jij kijkt niet meer naar me om, en dan eindig ik in een zucht
Wist ik maar beter,
dan zat ik nu beter in mijn vel
Verwerken kan ik echt niet,
ik ga nu echt door een hel
Ik roep help
Ik krijg wel steun,
maar mis de liefde
Ik heb nooit verkeerd mogen kiezen
Ik heb deze strijd niet mogen verliezen
En nu krijg ik het voor kiezen
Ben een meisje van 14 jaar.
En mijn liefde voor jou was echt alles
Maar hoe krijg ik het nu klaar
Om dit nu weer te verknallen
Ik wil dit niet,
wist ik maar hoe het was
Was ik nu niet zo verlegen,
was ik mezelf in de klas
Wat er is gebeurd,
heb ik niet aan gedacht
Enigste wat ik wil is bij je zijn,
ik mis die lach!
Wat een gedachten,
allemaal gedachten in mijn hoofd.
Zie ik je met een anders,
word ik van binnen weer eens boos
Boos en verdrietig,
maar niemand die dat dan ziet
Het vreet aan me,
net al een parasiet.
Alleen het bloed niet,
Nee het laat littekens achter
Was er maar een middel,
om die pijn ermee te verzachten
Dat medicijn dat ben jij alleen
Daarom zoveel pijn dat ik nu op me zelf leef.
Laat wat van je horen