Iemand van wie je houdt
Heeft een eigen plekje in je hart.
Maar als die persoon plotseling
Uit je leven verdwijnt, voorgoed,
Ontstaat er een groot gat.
Donker, diep en troosteloos
Op de plek waar ooit die persoon was.
Soms, als je even alleen bent
Spring je even in dat gat
En kom je op je reis naar de bodem
Zoveel herinneringen tegen.
Het gat loopt over
Van de herinneringen.
Je probeert ze weg te duwen,
Omdat het zo’n pijn doet.
Maar dat kan niet.
Je moet al die herinneringen
Uit dat gat
Allemaal een eigen plekje geven
In je leven.
Net zoals die persoon een plekje heeft
In je hart…
En dat plekje alijd zal houden.
Laat wat van je horen