Voor een heel speciaal iemand

11 jaar ben je mijn trouwe vriend geweest.
Je was alles wat ik kende.
Je slaapplaats was naast de zetel in ons huis,
waar je elke dag rolde, huppelde en at.
’s Avonds kwam je aan mij voeten,
en bedwelmde mij met de geur van bomen en aarde.
Eigenlijk heb ik altijd gedacht,
dat je er eeuwig ging zijn.
Ooit moesten we je laten gaan,
maar nu nog niet.
Vanochtend drong het tot me door.
Je at niet meer.
Je dronk niet meer.
Dit al zeker een week maar het was me niet opgevallen.
Graatmager was je geworden.
De levenslust die je in je had,
was spoorloos verdwenen.
Op je ogen en pels verscheen een doffe, zwarte kleur.
Enkele weken daarvoor,
zou je nog als een gek buiten gaan spelen met ons.
Ik kon niet geloven dat jij dat zielige hoopje was.
Je ademhaling was zwak, onregelmatig en schokkerig.
Uitgestrekt met je ogen wijd open, lag je daar.
Mijn tranen kon ik niet bedwingen.
Het drong tot me door dat het moment gekomen was.
Terwijl mama jou naar de dierenarts bracht,
blies je jouw laatste adem.
Nu slaap je onder de grond,
onder weldra de mooiste bloemen.
Met deze zeg ik je,
dat ik jou nooit zal vergeten.
Wanneer ik naar de tuin kijk,
waar we altij zaten samen,
zal ik aan jou denken.
Vaarwel mijn vriend.

Zeer slechtSlechtRuim onvoldoendeOnvoldoendeTwijfelachtigVoldoendeRuim voldoendeGoedZeer goedUitstekend (Nog geen stemmen)

Laat wat van je horen

*

Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie

De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.

Sluiten