Toen jij in mijn ogen keek
pure magie kon je het noemen.
Jammer genoeg zag jij niet in mij,
wat ik in jou zag.
Een zachte blik die me eeuwig
zal beschermen,
die eeuwig van me zal houden.
En toen je me omhelzde,
die rilling door mijn lichaam,
onbeschrijfelijk gevoel.
Maar nu is dat er niet meer,
je dacht niet zoals mij,
je week af , je dreef weg,
tot ik je niet meer zag.
Laat wat van je horen