Terwijl ik mijn tranen afdroog,
Kijk ik vanuit een diep dal weer omhoog!
Een lange tijd heb ik dit niet gekund!
Een hele lange tijd heb ik dit mezelf niet gegund!
Ik bleef maar zitten daar beneden!
Ik bleef maar vast zitten in het verleden!
Ik kon niet eens omhoog kijken, daarvoor was ik te diep gezonken!
Nog ietsje dieper en ik was zeker verdronken!
Gelukkig was jij het die toen kwam!
Was jij het die me bij mijn arm nam!
Langzaam ben je me uit het dal gaan trekken!
Ja we doen het langzaam zodat we ons
(zoals jij het zo mooi noemt) beide niet verrekken.
Ik zit nu dus nog steeds in het dal,.
Maar jij zorgt er voor dat ik niet dieper val!
Telkens kom ik ietsje hoger,
Telkens kan ik iets meer zien van daar boven!
En ook al weet ik dat ik er nog lang niet ben!
Ik weet zeker dat ik er ga komen!
Ja die hoop heb ik aan jou te danken!
Door jou heb ik weer hoop en dromen!
Ja jij bent het die me heeft gered!
Jij bent het antwoord op mijn gebed!
Daarvoor wil ik je bedanken
Ook al is het nu nog te vroeg!
Ik zal nooit vergeten hoe jij mij beetje bij beetje
Weer steeds wat hoger,
mee naar boven droeg!
Laat wat van je horen