Je zei dat het harder gaat waaien
Telkens wanneer ergens
een lichtje uitgaat
Dat gaf me een eenzaam gevoel
Het leek alsof jouw
hele leven was verzonnen.
Vaak stond ik voor je raam
Meestal bij schemerdonker
Tussen proza en vervallen poëzie
Dreef jouw slaap op wolkjes.
Bij jou was alles onbeweeglijk
Geen zucht van niets geen rilling
Een eeuwig onbestemd seizoen
Geschilderd met vale kleuren.
Laat wat van je horen