Mijn gedachten dwalen af,
verder in mijn hoofd.
Tot ik het begaf,
ik voelde me verdoofd.
Ik zat vast daar beneden,
onder in een dal.
Daar heb ik veel gebeden,
richting het heelal.
Ik heb tranen laten lopen,
tranen van verdriet.
En maar zitten hopen,
dat het beter zal gaan in het verschiet.
Dit is ook gebeurd,
ik draag de wereld in mijn hand,
mijn ziel is weer gekleurd.
Het leven is weer amusant.
Laat wat van je horen