Men neme twee mensjes
Eén met een stokje
En één met een gaatje
Die leg je op elkaar
Beetje schudden
En hop
Negen maanden later
heb je een pop
Kleertjes aan,
kleertjes uit
Beetje voeren
Verrek het groeit
Pop wat zeg je?
Wil je het zelf doen?
Ga je goddelijke gang,
zolang je ons maar niet stoort.
Want eigenlijk zijn wij te druk
met onze relatie,
ons werk en ons verleden.
Maar dat geeft niet hoor popje,
we spelen gewoon vader en moedertje en dat kan toch iedereen?
Kleertjes aan, kleertjes uit
Beetje voeren
Verrek het groeit
Foei, popje wat is dat nou?
Ben je boos?
We houden het wel leuk hè?!
Dus pluk nu maar snel een roos.
Kleertjes aan, kleertjes uit
Beetje voeren
Verrek het groeit
Verdriet?
Nee popje, ook geen verdriet.
Van tranen word je lelijk,
dus verstop je tranen nu maar snel.
Kijk maar naar ons wij kunnen het wel.
Kleertjes aan, kleertjes uit
Beetje voeren.
Verrek het groeit
Popje ben je bang?
Kom op zeg waarvoor?
We zitten toch lekker veilig
in onze poppenhoek.
Dus pop wees sterk en flikker je angst onder het doek.
Kleertjes aan, kleertjes uit
Beetje voeren
Verrek het groeit
Gevoel? Nee, sorry popje
over gevoel moet je het
niet hebben met ons, dat is eng.
Nou ja… op blijdschap
en dankbaarheid na dan
en god op je blote knieën danken
dat je met ons spelen mag.
En voor de rest poppetje gezien, kastje dicht.
Laat wat van je horen