Om jou niet te vergeten

De zon verdween achter de wolken.
De glimlach verdween van het gezicht.
Grijs en donker werd het tegelijk.
De bloemen die netjes rechtop stonden, zakten naar beneden.
De moed kwam als lood in de schoenen en het geluk liep weg.
Zware tranen vielen,
langs het gezicht.
Verdriet en eenzaamheid,
kwamen tegelijkertijd omhoog.
Zonder jou en alle liefde die je gaf, moesten we verder.
Alles dat we probeerden achter te laten, om jou niet te vergeten,
werd lastig.