Muzen brengen de doortrapte humus
Van het zichzelf schrijvende woord.
Letters tippelen met kousenvoeten
Op een donkerblauwe circuskoord.
Alleen één kluizenaar die het hoort.
Klanken spinnen zinnen
Meesterlijk aan elkaar geregen
Vakkundig en chirurgijns genaaid:
Een beeldig parelsnoer
Dat vele slanke halzen aait.
Telkens, dansend op de warme vloer.
En een gedicht, verderlicht onverzwegen.
Laat wat van je horen