Het hart dat in mij klopt.
Is vervuld van genot.
Dat zij haar verantwoording kent.
Want mocht zij die niet kennen.
Dan was de mogelijkheid gedaan,
om hier nu te zijn.
Ik zou dus niet bestaan.
Het hart dat in mij klopt.
Houd echt van mij.
Want zij werkt elke dag.
Neemt nooit een uurtje vrij.
Hoe kan het dat ik haar soms zo straf.
Hoe kan het dat ik haar soms geen liefde gaf.
Haar vernietig door mijn gedrag.
Mijn patroon en mijn gelach.
En waarom ?
Ik jou mijn hart nog steeds blijf testen,
jou af en toe echt blijf pesten.
Weet ik zelf nog niet.
Wel dat ik van ervaring geniet.
Mijn hart ik ben je dankbaar!
En wat ik enorm in jou benijd.
Is dat jij klopt uit onvoorwaardelijke vrijheid.
Laat wat van je horen