Neologisme

Er zou een nieuw woord moeten komen
Voor wat ik met jou heb,
Hebben nee voelen is het meer,
Een intens fysiek gevoel van thuis
Een aanwezigheid keer op
keer in mijn dromen,
Een stille film en
een losse geluidsband
Die samen miraculeus
synchroon weten te lopen.
Wat ik met jou heb,
wat ik voor jou voel
Is het liefde? Of nog erger, hoop?
Mijn gezonde verstand accepteert
Geen vage uitdrukkingen
of algemene
termen meer.
Ik heb genoeg van op
die zee dobberen.
Ik wil weer naar land.
Ik noem jou en ik twee korreltjes
Zand, gemaakt om naast
elkaar te liggen.
Nee, twee strookjes
kant zorgvuldig aan elkaar
genaaid.
Of toch twee stukjes taart
door dezelfde dikzak opgegeten.
Maar uiteindelijk moet het zo.
Ik noem jou en ik
een onbenoembaar ding.
Want er bestaat geen woord,
voor wat ik met jou heb.
Voor wat je me doet voelen:
en hoe je bij mij hoort.