De beschimmelde muren
van mijn fort
rotten langzaam weg
Giftige wereldnevels
geslopen door spleten
verstikken me genadeloos
Mijn akelige kreet
weergalmt in mijn kerker
vindt enkel mij als oor
Eenzaam bezwijk ik
gevangen in mijn pantser
De vijand is dubbel
Laat wat van je horen