Maanland

Mijn aarde,
op de weg,
mijn thuis,
op de weg,
naar ’t maanland.

Planeet van ’t blauw,
hemelse zeeen,
met zachtgroen loof bedekt,
ooit door niet gekende krachten,
uit het duister opgewekt.

Mijn planeet,
en die van U allen,
rokend land,
is wat U achterlaat.

Alle leven,
gekend en ongekend,
met zoveel precisie,
op elkander afgestemd.

Onze aarde,
door ons mensen,
hoe genant,
nog steeds op weg,
naar ’t onbewoonde
naar ’t maanland.