1001 gedichten om te lezen!
Soms waan ik mij,
in springweides,
met schapen en dat soort
liefdesdieren.
Of gevaarlijk ingeklemd,
op jubeltribunes,
juichend, juichend,
voor wie weet ik niet.
En dan het zwenken,
van goud omlijst,
naar zwarte gronden,
zonder randen.
En daar het houvast,
weggerukt,
uit mijn handen,
uitgeblust.
Of het leven,
houdt zich dood,
en nee,
ook geen schapen meer.
Beoordeling: 10,00 Stemmen: 1 Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
Laat wat van je horen