De tijd dat ik je nog gewoon kon missen
En naar de waarheid moest gissen
Is voorgoed voorbij, ik kan er niet meer tegen
Als ik zo doorga kan ik me niet meer bewegen
Elke seconde langer is er een teveel
Dat ik je mis staat los van het geheel
Door jou loop ik steeds meer achteruit
Daarom stop ik nu en val niet onderuit
Stop ermee aan jou te denken
Over jou te dromen en me te laten krenken
Dit is mijn beslissing om jou te laten gaan
Doe dat ook met mij want ik heb je niets misdaan
Je met tranen vaarwel te wensen laat ik niet meer toe
Daarvoor ben ik op dit moment veel te moe
Je nooit meer terug zien is wat ik wil
Ook al valt mijn wereld daarmee even stil
Het gevoel voor jou moet nog slijten
Dat kost veel tijd maar maak verder geen verwijten
Een ding weet ik zeker dat ik veel van je houd
en dat ik alles aan je heb toe vertrouwd
Mocht je dit nog lezen, het was voor mij bijna volmaakt
Maar op een of andere manier ben jij de weg kwijt geraakt
Dit gedicht is met veel gevoel geschreven
Want ik heb echt alles voor jou willen geven
Laat wat van je horen