Mocht ik de veertig raken
dan prijs ik me gelukkig
lelijk te bestaan
al breekt op die tijd
elke trap mijn adem
aannemelijk
vind ik dan mijn thuis luik
in woorden
die ik nu zelden gebruik.
1001 gedichten om te lezen!
Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies "om u de beste surfervaring mogelijk. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
Laat wat van je horen