Ik word puber,
ik interesseer me in niets meer.
Ik zie het einde niet staan,
zal dit bange verdrietige gevoel
ooit over gaan?
Ik ben bang van niet,
want wat gebeurt er als je
het einde niet ziet staan?
Zal dit, ja zal dit ooit nog overgaan?
Voel jij je ook zo verdrietig?
Of ben ik alleen…
Waarom doe ik toch zo gemeen?
Laat wat van je horen