Als ik toch geen kinderen had ,
Dan was ik gegaan
Naar een onbekende plek
Waar mensen me zien staan
Waar ik me niet hoef te bewijzen
Dat ik geen dombo ben
Dat de druk niet zo zwaar was
die ik nu zo vaak ken.
Dat ik zonder woorden
ontvang wat ik verdien
En dat mensen zeggen
die meid is een dikke tien.
Helaas zijn dit maar dromen,
En het zal zo vast nooit gaan.
Ik zal moeten blijven vechten
Om te mogen bestaan.
Ik ben niet belangrijk
het is iets wat om me heen hangt
Maar hoop op een dag
iemand het toch opvangt.
Laat wat van je horen